Ta kamienica opustoszała - smutkiem, ropieje od wnętrza - grzybem się rozkłada, trzech ludzi pragnie aby jeszcze tliła się nadzieja życia, ale ona jak świat - ginie, oknami wypalonych chęci, zamurowanymi snami na lepszy czas, zabitymi deskami izolacji i lęku. Przeżyje tylko ten, który nie jest najmocniejszy i najszybciej potrafi się poskładać do kupy, ale ten co pragnie coś nowego światu dostarczyć, przekazać"/n.m/