nie chwal poety

 że sercem pisze
 duszą nieskalaną
 słowami jak pyłem
 ...
 gwiezdnym prószy
 ciepłym promieniem
 we wnętrze wnika

 poezja jest złudna
 a poetą jest każdy

 poezja jest chwilą
 widzenia i odczuwania
 ubraną w słowa

 gdy często inne odczucia
 pozostają nagie
 a dusza jak kobieta
 wstydzi się
 ukazać je światu