nieprawdziwym snem śnię
 i nie czuję smaku życia
 zapach słów uciekł w mrok ciszy
 nieprzerwanej łez tysiącami...
 krętą ścieżką podąża mój ślepy cień
 poznaje dobro i zło
 w krzykliwych znakach cierpienia
 chcę w krwi utopić swoje smutki
 lecz widok ran większy ból przynosi
 nikt widoku ich nie zniósł
 więdnących samotnie kwiatów
 one płaczą płatkami....