.dni spowite szarością
 przepełnione głębią nicości
 w otchłani pustki pozostają jedynie chwile
 nienaruszone wrogością świata
 realne marzenia
 jakich nie dane było nam spełnić
 zakradają się
 zostawiając niezmazywalny ślad w naszej psychice
 wtedy rodzą się ambicje
 określone cele życiowe
 które są jedynie częścią pewnej całości
 my jednak
 zapominając o pierwotnych ideałach
 brniemy w nieznaną nam dotychczas otchłań
 a potem zadajemy sobie pytanie
 dokąd my tak właściwie dążymy ?
 i czasem słyszymy tylko ciszę
 idealną odpowiedź
 dla tak nieidealnego miejsca..."
 /z