Miłość, jaka ty jesteś? - spytało Przeznaczenie.
 Jestem gorąca, jak sen nocy letniej.
 Czasami zaborcza, czasem zachłanna.
 Zarazem pragnąca i dająca ukojenie.


 Przeznaczenie, jakie jesteś?- Miłość zapytała.
 Jestem zlepkiem niedosytu i tęsknoty.
 Jestem tym,co tak trudno zaspokoić.
 Często jestem szczęścia marzeniem.
 Tego nie ma się do końca dosyć.



 A ty tęsknoto? - Zadało pytanie Szczęście.
 Ja jestem jak rozległe wody oceanu....
 Unoszę się na falach serc wołania.
 Niekiedy, jak gorący piasek na pustyni.
 Gorącymi i szlochami łez zalewany.

 Szczęście, a ty? - Tęsknota cicho zapytała.
 Ja jestem beztroskim, radosnym śpiewem.
 Lekkością ducha i rajem, zaczarowanym.
 Jestem jak noc pod gwiezdnym niebem.
 Jestem cudem, jak wszystkie kolory tęczy.


 A ty, Żalu, jaki jesteś?- Miłość zapytała.
 Lepiej, żeby o mnie nikt nic nie wiedział.
 Lepiej, żeby o mnie nigdy nie słyszano....
 Powoli wstał, z pochyloną głową wyszedł.
 Pozostawiając w zapomnieniu cierpienie !