Przeznaczenie

 dziś już wiem że los jest jak miecz przeznaczenia
 dany mi przez Boga
 to ono przesądziło o życiu decydowało co dalej
 wciąż tak nieodgadnione nieznane
 nieuniknione niewypowiedziane i tak często nie takie
 jakie w mym krótkim życiu było oczekiwane
 swoje ostrze wymierzyło we mnie jak w cel
 odebrało drogę wymarzoną wskazało wózek leki szpitalne łoże
 taki mojej drogi cel
 mój Panie Ojcze dawco życia każdego
 kim jestem bo na pewno nie tym kim pragnęłam być
 kim zostanę bo naiwna nie tą co pragnęłam zostać
 jaka jestem dobra czy zła
 że nie umiem wciąż się pogodzić z losem
 czym jest świat wokoło mnie a czym ja jestem dla świata
 mała zalękniona bezsilna istota na wielkiej przestrzeni ziemi
 nauczyłam się widzieć że nie każdy jest tym na jakiego wygląda
 Panie mój i losie zwodniczy jak ja wypadam na tle ludzi
 którzy pędzą nie widząc nic wokoło siebie
 zaprzątanych ślepych i głuchych na otaczający ich świat
 na jego brutalność wobec każdego co wydaje się inny
 jaki los mnie czego w tym świecie
 śmierć ona jest pisana
 nie lękam się wszak jest przeznaczeniem ręką Boga znaczonym
 a zatem moje chore nieoczekiwane życie
 Tobie mój Boże oddaje w depozyt
 wszak ono nie jest moją własnością

 16.11.2011 Weronika