Sielanka

 Pójdź, miły, w parku jest nowa zieleń,
 porozmawiamy,
 do powiedzenia mamy słów wiele
 nie powiedzianych.

 Nad głową stary klon cicho gwarzy
 młodymi liśćmi
 i my tej wiosny, miast się zestarzeć,
 odmłodnieliśmy.

 Wokoło cisza, gdzieś po kamieniach
 szeleści woda.
 To pewnie chwila — niebo bez cienia,
 w sercach pogoda.

http://youtu.be/S7b8ADhadJU