Ludzie są jak wiatr...

 Jedni lekko przelecą przez życie i nic po
 nich nie zostaje,

 Drudzy dmą jak wichry, więc zostają po nich serca
 złamane...jak jakies drzewa po huraganie.

 A inni wieją jak trzeba.
 Tyle, żeby wszystko na czas mogło kwitnąć i owocować.

 I po Tych zostaje piękno naszego świata...

 /Krystyna Siesicka/