Ciągle jej szukamy, gdzież ona się ukrywa?

 Znalazłam ją, i wiecie gdzie mieszka?- wśród zwykłych ludzi.

 Trzeba ją tylko obudzić.

 Dać jej do ręki bochenek chleba

 Niech go rozdaje, tam gdzie go potrzeba.

 Do tego dodać dzban źródlanej wody.

 Dla ust spragnionych i dla ochłody.

 Wstąpcie przyjaciele do jej orszaku.

 Podajcie sobie serdecznie dłonie

 Niech miłość i pokój na świat cały zapłonie.

 Dobroć miłością dobrotliwa

 Niech wszystkich ludzi do siebie przyzywa.