julianna-Mazury
czwartek, 10 kwietnia 2014
Bądź proszę jak kamień
o który się potykam
tracąc własny cień
bez którego znikam.
Bądź proszę jak niebo
które daje nadzieję
kiedy błądzę niemo
a świat się śmieje.
Bądź proszę jak fala
która mnie dogania
gdy życie się wypala
i nadzieję przysłania.
Bądź proszę milczeniem
jawą, snem i marzeniem
zimną wodą, ogniem,
moją myślą i złudz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Nowszy post
Starszy post
Strona główna
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz