Nie wierzcie poetom

Poeta układa słowa w poematy
Ubiera w szaty swoich uczuć burze
Wygładzając pięknie ofiaruje ludziom
Kiedy czytasz wiersze to pachną jak róże.

Nie wierzcie poetom, bawią się słowami
I żonglując nimi nie baczą na skutek
Nie wierzcie poecie kiedy wkłada w serca
Uczucia gorące , przejmujący smutek.

Poeci głowami gdzieś w obłokach błądzą
Dalecy od życia i ludzkich tragedii
Chwytają marzenia w delikatne sieci
Chcą pisać o smutku, piszą o komedii

Nie wierzcie poetom to papuzie ptaki
Stroją barwne piórka tak na pokaz stale,
Ciągle dręczą duszę, tylko to potrafią
Zapatrzeni w siebie i głusi na żale./nie moje/