Jest pewna zaleta, która w ludziach robi na mnie największe wrażenie. Która sprawia, że wchodzę z nimi w bliskie relacje, że darzę ich szacunkiem, lubię spędzać z nimi czas, których śmiało nazywam moimi prawdziwymi przyjaciółmi. Która powoduje, że jej brak nie pozwala mi czuć się dobrze z ludźmi, którzy jej nie posiadają.
Żeby nazwać rzecz po imieniu najpierw cytat, słowa proste, a jakże mądre w swej prostocie:
Jeśli wydaje ci się, że lepiej wiesz, co jest dobre dla drugiego człowieka, to znaczy, że nie masz dla niego szacunku.
Otóż najbardziej cenię w ludziach szacunek dla życiowych wyborów innych i niepróbowanie narzucania im własnej wizji szczęścia. Szacunek, który jest przejawem tolerancji na to , jak żyją inni, bo tego chcą, nie czyniąc przy tym ludziom przykrości. Uważam, że to wielka sztuka NIE twierdzić, że wie się lepiej od innych, co dla nich dobre, bo dobre jest to dla nas… Wielka sztuka NIE traktować innych z góry w dialogu na temat postrzegania przez obie strony istoty szczęścia, celu i sensu życia, NIE przekonując się nawzajem do tego, co dla drugiej strony powinno być najważniejsze/ lepsze, bo sami się z tym utożsamiamy… Sztuka NIE wychodzić z pozycji mentora oczekującego od drugiej strony tłumaczeń dlaczego żyjemy tak jak żyjemy, przyciskając innych do muru pytaniami dlaczego i hasłami typu prawda jest taka, że…
Bo każdy z nas ma prawo do swojej życiowej prawdy, do swoich wyborów i gustów. Niby to takie oczywiste, a jak często ludzie mają z tym problem, traktując siebie jako wyrocznię w kwestii życia innych, uznając siebie za lepiej wiedzących, co dla innych powinno być najważniejsze. Wiedząc jakoby lepiej, kogo inni powinni kochać, kim być, w co wierzyć, w jakiej formie związku żyć…
Jestem szczęściarą, bo bliscy mi ludzie mają w sobie właśnie to, co dla mnie najważniejsze. Choć czasem różnimy się stylem życia i nasze ścieżki biegną niejednokrotnie w różnych kierunkach to najważniejsze dla mnie jest to, że są cudownymi ludźmi, którzy TO potrafią- nie mają poczucia, że wiedzą lepiej, co jest dobre dla innych…
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz