Przykład jednej osoby nie oznacza, że brak jest ludzi lojalnych, niestety zdarzają się tacy, którzy za cenę ratowania siebie zdradzą przyjaciela. Ale są też tacy, którzy nawet wroga nie zdradzą. Ostatnimi czasy jakoś przestałam się dziwić pierwszemu przykładowi, a podziwiam osoby z przykładu drugiego. Czasy są trudne, każdy walczy o swoją pracę, lecz różne są sposoby walki o nią. Jedni posiadają zasadę „lisa”, inni nie zniżą się do poziomu tego o złej sławie zwierzęcia. Przebiegłość pierwszych, kłamstwa, w których się gubią, nieuczciwość albo tłumaczenie fałszu właśnie rzekomą uczciwością jest porażająca, handlowanie uczuciami, emocjami i szastanie na prawo i lewo tymi szlachetnymi cechami, byle tylko wyjść na swoje przeraża mnie. Tego typu zachowanie znamionuje osoby o niskim poczuciu własnej wartości, bezczelności i braku określonych zasad, jak też nieumiejętności wyznaczania granic. Przekraczanie ich narusza godność wszystkich, z kim mają do czynienia. Strach przed utratą pracy, wątpliwego autorytetu, poczucia ważności powoduje stałe kłamstwa i bardzo niechlubne postępowanie. Niestety, gdy się zorientujesz, że masz w otoczeniu takiego kogoś- uciekaj, ale życie jest jakie jest, trzeba nam żyć wśród też i takich, dlatego jak sobie poradzić z „lisem”? To co charakteryzuje osoby, które nawet wroga nie zdradzą jest godność, uczciwość, przejrzystość charakteru i postępowania. Tylko PRAWDA daje nam szansę wybronienia się przed „lisem” i zachowanie odpowiedniej odległości, gdy przyjdzie nam już pracować z kimś takim. Nie dajmy się podstępnemu postępowaniu „lisa”, grajmy w otwarte karty, bądźmy sobą zachowując dla siebie to co nasze, oddając wszystko, co do nas nie należy. Nie widzę innej drogi. Oczywiście „lis” powie, że jesteśmy niewdzięczni, że go zdradziliśmy i takie tam. Podnieś wysoko głowę, zadbaj o siebie, wyznacz swój teren i nie wpuszczaj tam nie proszonych. Życzę Lojalnym, aby jak najmniej „lisów” się pleniło w ich otoczeniu, życzę wypleniania Prawdą i dezynfekcji otoczenia.