Zdzisław Majchrowicz. Bajka ta mówi o stadzie wilków , które nie jadły od dłuższego czasu , przechodziły trudny okres . Stary wilk lider stada , uspokajał wszystkich, prosił swoich kompanów , by uzbroić się w cierpliwość i czekać ,bo prędzej czy później musza przejść stada dzików lub jeleni ,zrobią wówczas wielkie polowanie i wreszcie wypełnia swe puste brzuchy . Młody wilk jednak nie chciał czekać , zaczął szukać szybkiego rozwiązania problemu . Zdecydował się opuścić las i iść prosić o jedzenie ludzi . Stary wilk próbował go powstrzymać ,tłumacząc , ze gdy pójdzie żywić się u ludzi, przestanie być wolnym wilkiem. Młody wilk nie brał tego na poważnie , odpowiedział złośliwie, żeby wypełnić swój żołądek nie ma sensu przestrzegać mądrych reguł , ważne było, aby go wypełnić . Powiedziawszy to , udał się do wsi. Ludzie karmili go resztkami , za każdym razem młody wilk wmawiał sobie że wypełni tylko pusty żołądek a następnie powróci do lasu, by połączyć się ze swoim stadem ,ale zawsze po posiłku wpadał w sen , i tak za każdym razem przekładał swój powrót , aż zapomniał o życiu w stadzie i przyjemności polowania oraz dzielenia się łupem z przyjaciółmi. Zaczął chodzić na polowania z ludźmi , aby im pomagać zamiast wilkom wśród których się wychował . Pewnego dnia, podczas polowania ,człowiek postrzelił starego wilka , który padł na ziemie ranny . Młody wilk podbiegł do niego , aby zabrać go do swego pana , a gdy próbował go podnieść zębami , zdał sobie sprawę , ze to był stary przywódca stada. Było mu wstyd, wówczas cisze wypełniły ostatnie słowa starego wilka : " Przeżyłem moje życie jako dumny i godny wilk , polowałem wiele i dzieliłem się zdobyczą z moimi braćmi sprawiedliwie , teraz wiedz umieram szczęśliwy . Natomiast ty przeżyjesz swoje życie w hańbie, sam w świecie do którego nie należysz, bo odrzuciłeś przywilej bycia wolnym ,godnym i dumnym wilkiem , dla pełnego brzucha . Straciłeś swoja godność . Gdziekolwiek pójdziesz, wszyscy będą cię traktować z pogardą , nie należysz już do świata wilków i nigdy nie będziesz należał do świata ludzi...tak zrozumiesz ze głód przychodzi i odchodzi, ale godność raz stracona nie powróci już nigdy więcej. "../ Nicolai Lilin , Educazione Siberiana/