na szybie tańczą znów
 roześmiane krople deszczu
 wybijając rytm pomiędzy
 życiem a śmiercią
 one nawet grozą radosne
 niestraszne im pioruny
 kąśliwych ludzkich słów
 tańczą nie znając końca
 na przemian deszcz i łzy
 wyłoniło się nagle słońce
 roześmiane krople deszczu
 na szybie tańczą znów