pośród tego świata,
który mnie otacza.
Gdybym mogła zrozumieć,
co się ze mną dzieje.
Gdybym mogła z wieżowca skoczyć,
potem wstać,
PRZESZŁOŚĆ
jak pył strzepnąć z siebie bez słowa
i zacząć wszystko od nowa.
Gdybym mogła odnaleźć siebie
w zieleni nadziei,
różowym szczęściu,
czystości kryształu,
miłości czerwieni.
Gdybym mogła odzyskać radość istnienia,
czucia i przeżywania
wyrwać się z kręgu
samotnosci tutaj i leku mojego istnienia.
W>M>A>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz